Το Ρέθυμνο είναι ένας από τους τέσσερις νομούς της Κρήτης, με εξαιρετικά φυσικά χαρακτηριστικά, όπως επιβλητικά φαράγγια, καταπράσινους αμπελώνες και αειθαλή δάση, πεντακάθαρα ποτάμια και λίμνες, μεγάλες αμμώδεις παραλίες και ψηλά βουνά με εντυπωσιακές σπηλιές. Είναι η πιο ορεινή περιοχή του νησιού, που συνορεύει στα δυτικά με τα Λευκά Όρη και ανατολικά με το όρος. Ψηλορείτης. Θεωρείται η πιο γραφική περιοχή της Κρήτης κάτι που κάνει αξέχαστες τις διακοπές και πιο δύσκολο επισκέπτη
Πέραν του φυσικού κάλους , μπορεί κανείς να γνωρίσει την ιστορία του Νομού μέσα από μια πληθώρα αρχαιολογικών, ιστορικών και θρησκευτικών αξιοθέατων . Ακόμη, οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν δημοφιλή παραθαλάσσια θέρετρα όπως Πλακιάς και η Αγία Γαλήνη, να διασκεδάσουν σε μια πληθώρα θέσεων νυχτερινής διασκέδασης στην πόλη του Ρεθύμνου. Στα παραδοσιακά χωριά του νομού βρίσκονται ταβέρνες και εστιατόρια όπου οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν παραδοσιακά πιάτα για όλα τα γούστα. Το Ρέθυμνο αποτελεί ελκυστικό προορισμό όλο το χρόνο καθώς παρέχει μια άρτια τουριστική υποδομή, με καταλύματα, καταστήματα, γραφεία ενοικίασης αυτοκινήτων, ταξιδιωτικά γραφεία και χώρους διασκέδασης,
Ιστορία
Η ελληνική μυθολογία αναφέρει πως η Κρήτη ήταν η γη του βασιλιά Μίνωα και σύμφωνα με αυτήν, ο βασιλιάς αρνήθηκε να θυσιάσει έναν ταύρο στους θεούς και ο Ποσειδώνας για να τον τιμωρήσει έκανε την γυναίκα του να ερωτευτεί έναν ταύρο. Γεννήθηκε ο Μινώταυρος από αυτή την ένωση και τοποθετήθηκε σε ένα λαβύρινθο που έχτισε γι ‘αυτόν ο βασιλιάς Μίνωας. Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο, ο βασιλιάς Μίνως για να εκδικηθεί το θάνατο του γιου του από τους Αθηναίους, διέταξε να στείλουν επτά κορίτσια και αγόρια στην Κρήτη κάθε χρόνο, ως θυσίες στον Μινώταυρο. Ο μυθικός γιος του βασιλιά της Αθήνας Θησέας, κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας ταξίδεψε στην Κρήτη με τους νεαρούς Αθηναίους και με τη βοήθεια της Αριάδνης, κόρης του βασιλιά Μίνωα, σκότωσε τον Μινώταυρο.
Από αρχαιολογικά ευρήματα στο νομό Ρεθύμνου έχει αποδειχθεί ζωή στο νομό κατά τη νεολιθική περίοδο (6000-2600 π.Χ.). Η Κρήτη είναι ο τόπος όπου ξεκίνησε ο ιστορικής σημασίας μινωικός πολιτισμός (2600-1150 π.Χ.). Περίφημα παλάτια της Κνωσού, της Φαιστού, των Μαλίων και της Ζάκρου κατασκευάστηκαν εκείνη την εποχή. Οι Μινωίτες δημιούργησαν μια ναυτική αυτοκρατορία στη Μεσόγειο πιθανότατα καταστράφηκε από τεράστια κύματα που προκλήθηκαν λόγω της έκρηξης του ηφαιστείου της Σαντορίνης το 1450 π.Χ. και από την εισβολή των Αχαιών και των Δωριέων.
Κατά τη Γεωμετρική περίοδο (710-270 π.Χ.) υπάρχουν ίχνη πολιτισμών στην περιοχή της Ελεύθερνας. Η ρωμαϊκή κατοχή ξεκίνησε το 69 μ.Χ. με διάρκεια μέχρι το 330 μ.Χ., ακολουθεί η Πρώτη Βυζαντινή περίοδος (325-824 μ.Χ.) για την οποία υπάρχουν λίγες πληροφορίες στην περιοχή και η περίοδος της αραβικής κατοχής (824-961 μ.Χ.). Η απελευθέρωση της Κρήτης από τον Νικηφόρο Φωκά το 961, που ακολούθησε την επανένταξή της στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, σηματοδότησε την έναρξη της Β ‘Βυζαντινής περιόδου, με διάρκεια μέχρι την άφιξη των Βενετών το 1204.
Η βενετική κυριαρχία ξεκίνησε τυπικά το 1204, όταν η Κρήτη μεταβιβάστηκε στον Bonifatius του Montferrato, ο οποίος αργότερα το παρέδωσε στους Ενετούς. Έχτισαν καινούργια κάστρα, ενίσχυσαν τα παλιά αραβικά και ίδρυσαν νέες οχυρωμένες πόλεις. Ωστόσο, με την εισβολή στο νησί το 1206 από τον Γενουάτη πειρατής Enrico Pescatore, οι Βενετοί κατάφεραν να ξαναβρούν τον έλεγχο της Κρήτης μέχρι το 1210 . Οι Κρήτες οδήγησαν σε μια σειρά επαναστάσεων κατά την περίοδο μεταξύ 1211 και 1367.
Η επίθεση του πειρατή Ulutz-Ali το 1571είχε ως αποτέλεσμα να καταστραφεί το Ρέθυμνο. Οι Τούρκοι λεηλάτησαν την ερημωμένη πόλη,. Η πόλη ενισχύθηκε πάλι από τους Βενετούς και μέχρι τα τέλη του 16ου αιώνα η πόλη είχε πετύχει τα χαρακτηριστικά της Αναγέννησης. Στην περίοδο αυτή παρατηρείται η κατασκευή πολυτελών ιδιωτικών και δημόσιων αρχοντικών, ταυτόχρονα η πόλη κέρδισε μια κεντρική πλατεία ως πόλη της Βενετίας, σιντριβάνια, ηλιακό ρολόι, κεντρικό δρόμο, καθώς και μικρότερους δρόμους, που οδηγούσαν στους ναούς και τα σπίτια των κατοίκων. Καλλιτέχνες όπως ο διάσημος ζωγράφος El Greco και επιστήμονες από την Κωνσταντινούπολη και άλλα μέρη της παλιάς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήρθαν στην Κρήτη.
Το 1645, τα πρώτα τουρκικά στρατεύματα κατέφθασαν στα Χανιά . Ένα χρόνο αργότερα, τα στρατεύματα του Χουσεΐν Πασά έφτασαν στο Ρέθυμνο. Αυτά τα τείχη είχαν ήδη αποδυναμωθεί εξαιτίας επιδρομών των Τούρκοι, μετά την εγκατάσταση τους στην περιοχή των Χανίων. Η Τουρκική κυριαρχία στους κατοίκους του Ρεθύμνου, αλλά και ολόκληρου του νησιού, έφερε αλλαγές στην καθημερινή ζωή. Η εικόνα της πόλης άλλαξε ριζικά. Οι Οθωμανοί διέμεναν στα βενετσιάνικα αρχοντικά και τα διακοσμούσαν με οθωμανικά αρχιτεκτονικά στοιχεία. Παράλληλα ξεκίνησαν να κατασκευάζουν τζαμιά και μιναρέδες και η σφαγή των Χριστιανών οδήγησε σε σειρά εξεγέρσεων και επαναστάσεων.
Το νησί εγκαταλείφθηκε από τους Οθωμανούς το 1898, όταν ρώσοι στρατιώτες ανέλαβαν τη θέση τους στην Κρήτη. Επίσης, τη χρονιά εκείνη ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για να καταστεί η Κρήτη αυτόνομη, με το δικό της σύνταγμα και κυβέρνηση. Η Κρήτη ενώθηκε το 1913 με την ηπειρωτική Ελλάδα.
Η εισβολή των Γερμανών στο νησί κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου είχε ως αποτέλεσμα τον βομβαρδισμό της πόλης του Ρεθύμνου τον Μάιο του 1941.
Οι δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης, η καταπίεση από πλευράς κατακτητών κατά την περίοδο 1941-1944,δημιούργησαν ένα ισχυρό κίνημα αντίστασης σε πολλές περιοχές του νομού, οδηγώντας όμως στην εκτέλεση πολλών αντιστασιακών. Μετά τη γερμανική κατοχή ακολούθησε περίοδος φτώχειας μέχρι το 1960. Μετά από αυτό, το νησί άκμασε με τη βοήθεια του τουρισμού, οδηγώντας στην εικόνα του σήμερα.